Test examen

Voordat ik start met de cursus van Cognopia moet ik eerst een test examen afleggen. Dit examen bestaat, net zoals het fundamentals examen, uit 100 vragen die binnen 120 minuten beantwoord moeten worden. Het idee is dat het inzicht geeft in welke gebieden van de DAMA DMBoK nog extra studie nodig hebben. De vragen in het examen zijn namelijk verdeeld over 14 onderwerpen. De 11 data management kennisgebieden plus Data Management Process, Ethics en Big Data.

Buiten mijn comfortzone

Voordat ik het examen start, stel ik het eerst nog even uit door uitgebreid allerlei onbelangrijke klusjes te doen. Een examen afnemen zonder grondige voorbereiding is voor mij namelijk ver buiten mijn comfortzone. Ik zorg altijd dat ik op en top ben voorbereid. Niks zo erg als bij de eerste vraag al direct geen idee hebben wat het antwoord is. Tijdens het uitstellen slaat de twijfel toe. Is dit wel zo’n goed idee? Wat als ik heel slecht scoor? Raak ik dan niet gedemotiveerd? En wat zegt dat dan over mij als consultant? Heb ik de afgelopen jaren gedaan alsof ik iets wist over data management en gaat nu het tegenovergestelde blijken?

Het examen

Jack ligt op mijn toetsenbord tijdens het test examen

Nadat ik mezelf overtuigd heb dat het idee van het doen van deze cursus en het halen van mijn certificering is dat ik wil leren, en dat het dus niet erg is als ik nu dingen nog niet weet, druk ik op de startknop. Meteen realiseer ik me dat ik door al mijn twijfel en uitstelgedrag niet aan het belangrijkste gedacht heb. Het is ondertussen etenstijd van de katten en die moeten nu nog 120 minuten wachten! Uiteraard laten ze mij dit gedurende het tentamen meerdere keren weten door veelvuldig over mijn toetsenbord te lopen en er zelfs op te gaan liggen. Niet handig, dat moet de volgende keer anders.

Tactiek

Waar ik ook niet over nagedacht heb is de tactiek die ik ga toepassen. De vragen zijn meerkeuzevragen en het is open boek. Omdat opzoeken in een boek van 600 pagina’s natuurlijk niet snel gaat heb ik mijn digitale versie geopend. Ik besluit eerst alle vragen te beantwoorden en vervolgens die waar ik over twijfel op te zoeken als alle vragen beantwoord zijn. Helaas blijkt niet elke vraag eenvoudig op te zoeken te zijn en heb ik maar 20 minuten over voor het opzoeken. De volgende keer moet ik dus niet alleen aangeven over welke vragen ik twijfel, maar ook voor welke het antwoord waarschijnlijk makkelijk te vinden is. Het helpt ook niet dat ik het boek nog niet gelezen heb. Ik weet niet waar dingen staan, hoe de structuur van het boek is en op trefwoorden krijg ik vaak tientallen resultaten.

De uitslag

Terwijl ik nog druk aan het opzoeken ben is ineens de tijd voorbij. Het examen sluit automatisch af en mijn score wordt berekend. Met een iets verhoogde hartslag wacht ik in spanning af. Een score van 75%! Dat is nog eens een mooi resultaat. Al heel dichtbij de vereiste 80%. Een hele opluchting. Bij de score krijg ik ook een uitgebreid overzicht van de kennisgebieden waar ik goed en slecht op heb gescoord. Op Data Governance een mooie score van 100%, maar op Metadata Management scoor ik net onder de 50%. Oeps, daar wilde ik nog wel het specialistenexamen voor gaan doen.

De volgende stap

De volgende dag ontvang ik van Neil Burge een uitgebreide video met een review van mijn examen. Hij merkt op dat ik met name slecht scoor op vragen met de vorm ‘welke xxx is NIET xxxx’. Dit vind ik inderdaad lastige vragen, daar moet ik dus mee gaan oefenen. Ook wijst hij mij er op dat ik bij het echte examen recht heb op 20 minuten extra tijd omdat Engels niet mijn moedertaal is. Dat is mooi meegenomen, dat is extra opzoektijd. Het doen van het test examen zonder voorbereiding is mij uiteindelijk heel erg meegevallen. De goede score geeft mij het gevoel dat het master niveau zeker haalbaar moet zijn. Om tijd te besparen zou ik natuurlijk kunnen focussen op het enkel verbeteren van de kennisgebieden waar ik slecht scoor. Maar mijn doel is het uitbreiden van mijn theoretische kennis, dus ik ga gewoon braaf het hele boek lezen!